Uchwała nr XII/79/2003 Rady Miejskiej w Czerwionce-Leszczynach z dnia 5.09.2003 w sprawie wniesienia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody śląskiego z dnia 5 sierpnia 2003 r. w części stwierdzającej nieważność §29 ust. 5, §23 ust. 3, §46 ust. 1 oraz §46 ust. 2 Statutu Gminy i Miasta Czerwionka-Leszczyny przyjętego uchwałą nr XI/58/2003 z dnia 27 czerwca 2003 roku Rady Miejskiej w Czerwionce-Leszczynach w sprawie przyjęcia Statutu Gminy i Miasta Czerwionka-Leszczyny

Na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142 poz. 1591 z późn. zm.) w związku z art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11.05.1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. z 1995 r. nr 74 poz. 368 z późn. zm.), na wniosek Komisji Statutowej i przewodniczącego Rady Miejskiej, Rada Miejska w Czerwionce-Leszczynach postanawia:

§1

Wnieść skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody śląskiego z dnia 5 sierpnia 2003 r. w części stwierdzającej nieważność §29 ust. 5, §23 ust. 3 oraz §46 ust. 1 Statutu Gminy i Miasta Czerwionka-Leszczyny przyjętego uchwałą nr XI/58/2003 z dnia 27 czerwca 2003 r. Rady Miejskiej w Czerwionce-Leszczynach w sprawie przyjęcia Statutu Gminy i Miasta Czerwionka-Leszczyny.

§2

Wykonanie uchwały powierza się przewodniczącemu Rady.

§3

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Uzasadnienie

Zaskarżonym rozstrzygnięciem nadzorczym wojewoda śląski stwierdził nieważność między innymi §29 ust. 5, §23 ust. 3 oraz §46 ust. 1 Statutu jako niezgodnych z ustawą o samorządzie gminnym, zwanej dalej "ustawą". W szczególności zarzuca się naruszenie art. 19 ust. 2, art. 20 ust. 1, art. 22 oraz art. 25a przedmiotowej ustawy.

Uważa się, iż kwestionowane zapisy rozstrzygnięcia są przejawem nadinterpretacji wskazanych wyżej przepisów ustawy w odniesieniu do wymienionych wyżej trzech uregulowań statutowych.

1. W §29 ust. 5 Statutu przyznano przewodniczącemu obrad sesji możliwość polecenia skreślenia z protokołu zwrotów ubliżających powadze rady lub sprzecznych ze ślubowaniem radnego, zachowując dla rady ostateczność rozstrzygnięcia w tej sprawie. Jest to zapis ściśle regulujący wewnętrzny tryb pracy rady. Odnosi się wyraźnie do kwestii obradowania i pisania bieżącego protokołu z obrad. Trudno więc w znaczeniu tego zapisu uznać przyjęty w rozstrzygnięciu zarzut naruszenia art. 19 ust. 2 ustawy określający kompetencje przewodniczącego rady. W tymże artykule uprawnienia przewodniczącego zapisano jako organizowanie prac rady oraz prowadzenie jej obrad. Kwestionowany zapis wskazuje na sposób postępowania w trakcie prowadzenia obrad. Nie stanowi więc modyfikacji zapisu art. 19 ust. 2 ustawy. Rozstrzygnięcie Wojewody Śląskiego w zakresie tego zapisu statutowego stanowiącego regulację trybu pracy rady w niczym nie narusza ustawy. W zakresie tego przepisu statutowego organ nadzoru oparł rozstrzygnięcie na zarzucie naruszenia przez gminę uchwalonego Statutu we fragmentach dotyczących wewnętrznej organizacji pracy rady. W świetle wyroku NSA z 30 czerwca 1992 roku S.A./Lu711/92 takowe rozstrzygnięcie nie może być skuteczne.
2. Rozszerzającą interpretację zarzuca się także tej części rozstrzygnięcia, która dotyczy §23 ust. 3 Statutu. Organ nadzoru wskazuje tu na naruszenie art. 22 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy. O zakresie regulacji statutowej wspomina nie tylko art. 22 ale także art. 3 ustawy. Zgodnie z doktryną - chociażby zawartą w komentarzu Agopszowicza i Gilowskiej do ustawy o samorządzie gminnym (Wydawnictwo C. CH. Beck, wydanie II z 1999 r.), traktuje się Statut gminy jako zbiór przepisów dotyczących organizacji, zakresu i sposobu działania osoby prawnej. Statut gminy rozstrzyga o jej ustroju, a tym samym o jej organizacji wewnętrznej i trybie procedowania organów gminy. Prawo kształtowania swojego ustroju wewnętrznego przypisuje gminie także Konstytucja RP w art. 169 ust. 4. Wychodząc z szerokiego pojęcia organizacji wewnętrznej wywodzi się pogląd, co do możliwości zorganizowania spotkań Radnych służących wymianie uwag i poglądów na temat materiałów przygotowanych na sesję. Dokonanie takiego zapisu w Statucie w tym znaczeniu przydaje również radnemu obowiązek dostosowania się do udziału w tych spotkaniach jako formy pracy Rady Gminy, a to zgodnie z art. 24 ustawy o samorządzie gminnym. Przywodzenie w rozstrzygnięciu o naruszeniu art. 20 ust. 1 ustawy, nie jest również zasadne. Traktuje bowiem ten przepis o sprawach obradowania, czyli rozpatrywanie konkretnych spraw z podjęciem stanowiska w formie uchwał lub odmowę ich podjęcia. W zapisie §23 ust. 3 statutu mowa jest natomiast o spotkaniu radnych dla omawiania i dyskutowania, w tym wyjaśniania treści materiałów na sesję. Spotkanie to mieszczące się w ramach wewnętrznej organizacji pracy rady jest kolejnym krokiem przygotowania się radnych do obradowania na sesjach i nabrania pewności co do sposobu rozstrzygnięcia danego zagadnienia. W kwestionowanym zapisie nie zapisano, iż spotkanie to jest czymś zamkniętym. Traktowane jest ono jako forum dyskusyjne, o którym informuje się publicznie mieszkańców w sytuacji, gdy zapadnie decyzja o jego zorganizowaniu.
3. Uznaje się, iż nie jest zasadne zarzucanie naruszenia art. 25a ustawy o samorządzie gminnym poprzez występujący zapis w §46 ust. 1. Statutu. Art. 25a stanowi generalnie o zakazie udziału w głosowaniu w czasie obrad Rady i Komisji. Uważa się, iż postawienie w §46 ust. 1 zakazu wobec członka Komisji Rewizyjnej jest możliwe, a to z racji dopuszczonej w art. 18a ust. 5 ustawy, możliwości określenia w Statucie zasad i trybu działania Komisji Rewizyjnej, jako jedynej obowiązkowej komisji w Radzie. Skoro istnieje ten zapis, uważa się, iż należy go traktować jako szczegółowy wobec art. 25a dający możliwość regulowania dla członków Komisji zasad postępowania jednoznacznie określonych. Jednocześnie brzmienie przedmiotowego paragrafu nie narusza w swojej istocie art. 25a, a jedynie precyzuje zapisane ustawowo ogólne okoliczności wyłączenia radnego z udziału w głosowaniu. Kwestionowany zapis Statutu nie stanowi uzupełnienia art. 25a ustawy, ale w ramach regulacji zasad i trybu działania komisji rewizyjnej określa w sposób odrębny konieczność zachowania się członków komisji w sytuacjach zapisanych w tym paragrafie.

W stosunku natomiast do pozostałych zapisów Statutu kwestionowanych przez Wojewodę tj. §20 ust. 2 pkt 3, §23 ust. 2, §39 ust. 5, §46 ust. 2 i §75 sugeruje się uwzględnić to rozstrzygnięcie i nie wnosić skargi w tym zakresie. Zapisy te bowiem są poszerzeniem regulacji ustawowych i ich brak w Statucie nie powoduje sytuacji zupełnie nie uregulowanej w zakresie określonym kwestionowanymi zapisami Statutu. Zresztą owe uchylane zapisy można będzie ponownie przeanalizować i dokonać odpowiedniej korekty przy okazji zmieniania w przyszłości Statutu.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem jak również po wyroku NSA i ogłoszeniu Statutu w Dzienniku Urzędowym Województwa Śląskiego, zostanie opracowany ujednolicony tekst Statutu, który zostanie przekazany radnym jako obowiązujący dokument.

Powrót do pozostałych uchwał